spraak.

Daar zit je dan, met je 5 kwartier in een uur praten dat is nu vaak andersom, Door vermoeidheid of kortademigheid. Je vraagt nu eerst aandacht en praaaaat laaaaangzaaaaam, dat scheelt aanzienlijk in de vraagstelling hè of wat?? Ga je sochtends om 10 uur naar de winkel, word je gelijk versleten voor alcoholist, dus rij ik ook maar lallend de winkel weer uit, zij ook weer blij. Nu toch maar alvast speech assist laten plaatsen op mn foon, dan wordt het een soort buikspreken, (POP heb ik al)en dan verwijtend om je heen kijken, als er iets raars gezegd wordt, ik zie al meerdere mogelijkheden. Dat wordt lachen. Misschien nog ff een leuke tip voor de duwers van een rolstoel, kom je een bekende tegen, ga dan voor de stoel staan, zodat degene die in de stoel zit, ook deel kan nemen aan het gesprek en niet de nek hoeft te verrekken of de speeksel spetters op het hoofd hoeft te voelen van het gesprek daarboven. Blijven lachen. .