3x is scheepsrecht

Hallo,
Van de week ben ik weer gevallen, nu voor de 3e keer in een jaar tijd.

[list=1:10a3chw1]
[*:10a3chw1]Het begon de afgelopen winter, toen ik nog gewoon kon lopen –maar sprinten zat er al niet meer in. Het vroor dat het kraakte en het meertje achter ons huis zat na jaren eindelijk weer dicht. Iedereen schaatsen en dat moest ik ook proberen natuurlijk. Ik had tenslotte nog geen half jaar daarvoor mijn diagnose gehad: hoe snel kan zoiets gaan?
Nou, dat wist ik gauw genoeg. ik had mijn schaatsen ondergebonden en ging op weg. De eerste paar meter een beetje onwennig, maar hè, het was ook weer ruim een jaar geleden dus mag het? 10 meter uit de kant maak ik echter een zwieper, mijn bril vloog af en ik land met mijn hoofd achterover op het ijs. Mensen kwamen toegestormd terwijl ik een beetje duizelig weer naar de kant kroop. Daar heb ik even zitten bijkomen terwijl mijn vrienden mijn schaatsen vast uittrokken onderwijl mij goed in de gaten houdend: het was zo'n doffe klap waarbij je gewoon hoort dat alle energie geabsorbeerd wordt door het hoofd. maar alles werkte nog, het enige bewijs van mijn val was een plekje op het zwarte ijs en 5 hechtingen door de huisarts die maar bleef mopperen dat zij niks kon zien door mijn dikke bos haar!

[/*:m:10a3chw1][*:10a3chw1]De aanleiding voor de 2e keer herinneren Peet en Marc (van Lia) zich nog wel: dat was de avond na het bezoek aan Lia en Marc. Onder het mom van 'een goeroe bakkie' kwamen de 3 meest actieve forumleden in Roosendaal bij elkaar, zogenaamd om de toekomst van het forum te bespreken, maar eigenlijk om eindelijk eens kennis te maken met de fysieke personen die schuilgingen achter hun forumnaam. Het was mooi weer en Marc en Lia hebben een pracht veranda met uitzicht over de tuin, dus daar gingen we zitten, genietend van elkaars verhalen en de heerlijke kwarktaart die Marc had gebakken.

Toen ik opstond om te gaan was mijn rug een beetje stijf van het vele voorover zitten. s'Avonds stond ik op uit mijn bank (ja, dat kon ik toen nog) en toen schoot het er ineens in. Ik verloor mijn balans en viel voorover. Wenkbrauw kapot en naar de huisartsenpost. Omdat de dienstdoende arts niet wist of hij mocht verdoven heeft hij zonder gehecht.

[/*:m:10a3chw1][*:10a3chw1]Ergisteren was mijn 3e keer: toen ik 's nachts naar bed wilde en even wat rotzooi in de keuken wilde zetten (ik ben netjes opgevoed) bokte mijn rollator even en viel ik achterover. Wéér een gat in mijn kop, alleen nu had ik er wel een probleem bij: de hond zat mij aan te gapen "wat doet hij nou?", de rest was al naar bed en ik kon mezelf niet meer oprichten! Dus kronkelde ik mezelf naar de bank waar een dekenkist staat en heb er lawaai mee gemaakt. Vrouwlief wakker, huisartsenpost weer gebeld "meneer Spierings, is het weer zo ver? Wij zullen u kwantumkorting geven, de derde keer doen we gratis!" [/*:m:10a3chw1][/list:o:10a3chw1]

Dus Aernout, als je een keer bezopen van je barkruk valt hoef je je niet te schamen hoor: als het daarbij blijft mag je in je handen klappen!

Wie heeft nog een verhaal?

Groetjes,
Dick